Emancypantki, t. III-IV

Emancypantki, t. III-IV

„Emancypantki” to jako kolejna – po „Placówce” i „Lalce”– powieść społeczno-obyczajowa z „wielkich pytań epoki”. Po jej publikacji autor został okrzyknięty polskim Balzakiem. Madzia Brzeska, już z bagażem iksinowskich przeżyć, opisanych w drugim tomie, wraca do Warszawy, gdzie zdobywa kolejne doświadczenia: początkowo u państwa Korkowiczów, przedstawionych przez Prusa z niemałą dozą satyry i karykatury, później w domu swych przyjaciół – rodzeństwa Solskich, w którym duchowy rozwój bohaterki ulega przyspieszeniu. Tom zamyka opis seansu spirytystycznego, okazującego się – z powodu oszustwa „medium” oraz „wykładu filozoficznego” Kazimierza Norskiego – momentem zwrotnym w życiu Madzi.